Dieta w zespole policystycznych jajników (PCOS) ma bardzo duże znaczenie. Jej cel obejmuje poprawę gospodarki węglowodanowej i insulinowej, obniżenie poziomu testosteronu, zmniejszenie stanu zapalnego, zmniejszenie tkanki tłuszczowej u kobiet z nadmierną masą ciała, a ostatecznie przywrócenie regularnych miesiączek oraz owulacji. PCOS to niespecyficzna choroba charakteryzująca się takimi objawami jak nieregularne miesiączki, trądzik, czy nadmierne owłosienie.

Dieta w PCOS powinna być dostosowana indywidualnie do każdej pacjentki, uwzględniając źródło zachorowania. Mianowicie istnieją cztery typy tego zaburzenia: PCOS z insulinoopornością, PCOS wywołane antykoncepcją hormonalną, PCOS wywołane stanem zapalnym oraz PCOS wywołane innymi przyczynami, a te przyczyny to zazwyczaj czynnik hamujący owulację, błędy żywieniowe i niedobory. Dla niektórych kobiet z zespołem policystycznych jajników dieta powinna być restrykcyjna, a dla innych wystarczą niewielkie modyfikacje dotychczasowych błędów. Jednakże w obu przypadkach musi ona być stale monitorowana.

Najważniejszymi aspektami diety w PCOS są między innymi spożywanie regularnych i zbilansowanych posiłków, zmniejszenie ilości spożywanych węglowodanów, zwiększenie ilości błonnika, czy też wybieranie produktów o niskim indeksie glikemicznym. Ponadto należy zadbać o odpowiedni bilans tłuszczu i jego źródeł, tj. eliminacja tłuszczów trans, ograniczenie spożycia kwasów tłuszczowych omega-6 oraz zwiększenie omega-3.

Wymagana jest również eliminacja lub ograniczenie glutenu, nabiału, cukrów prostych oraz produktów wysoko przetworzonych. Pod uwagę warto wziąć też suplementację najistotniejszych składników. Są to np. cynk, który reguluje wydzielanie hormonów, chrom, magnez i mangan poprawiające gospodarkę glukozowo-insulinową, czy też witaminy z grupy B biorące udział w procesach metabolicznych. W celu wsparcia zdrowszego stylu życia, utrzymania prawidłowej masy ciała oraz uwrażliwienia komórek na insulinę, które są niezbędne w PCOS, zaleca się praktykowanie regularnej aktywności fizycznej dostosowanej do możliwości pacjentki.